Zijderhoenders

De voorlopers van onze huidige Zijdehoenders moeten al lang voor onze jaartelling hebben bestaan, wel duizenden jaren geleden. De Griekse wijsgeer Aristoteles kende al de zwarte en witte hoenders met 'kattenhaar' uit het rijk van Mamgi (China). Volgens Chinakenner Thien vermelden Chinese geschriften over de Wugu-ji, dat net als het Japanse Ukotsuhei zoveel betekent als 'Kraaien' of 'Hoen-met-zwarte-botten', dat ze al bekend waren in het begin de Tangdynastie (618-907 n. Chr.). Toen al had het Zijdehoen een grote plaats ingenomen in de traditionele Chinese geneeskunde.

Hoewel Aristoteles al Zijdehoenders noemde, hoorde men in Europa voor het eerst van het Zijdehoen door de Italiaanse ontdekker Marco Polo die ze in het zuiden van de provincies Koh en in Fukken aangetroffen had. In de middeleeuwen door zwendelaars en zakenlui verkocht als een kruising tussen een konijn en een hoen, moet het Zijdehoen in diverse variaties en verschillende richtingen naar Europa gekomen zijn.


Onze nieuwe aanwinst Hera en Artemis net 3 weken oud, opgehaald bij een heel gastvrije lieve famile in een onzettende Idyllische mooie omgeving bij Aalten.

Hera (Oudgrieks: Ἧρα, Hêra; Ἧρη, Hêrê; Myceens: e-ra) is een figuur uit de Griekse mythologie. Zij was de dochter van de titanen Kronos en Rheia, en derhalve de zuster van Zeus, de koning van hemel en aarde en tevens diens gemalin.

Oorspronkelijk was zij de beschermgodin van het huwelijk, doch haar betekenis als zodanig is reeds zeer vroeg op de achtergrond getreden. Zij betekende de lucht, de atmosfeer, die de vruchtbaarheid op de aarde doet neerdalen, maar tevens het veranderlijkste van alle elementen is. Haar huwelijk met Zeus is de kern, waarom al, wat betreffende haar wordt meegedeeld, zich verenigt. In dat huwelijk is geluk en zegen, maar ook wrevel en twist. Zo ook is de lucht nu eens liefelijk en vol zegen en vruchtbaarheid, dan weer somber en onheilstichtend. Als de gade van Zeus is zij de beheerseres van hemel en aarde. Zelfs haar naam duidt haar aan als de meesteres van alles wat bestaat. Samen met haar gemaal voert zij het gebied over de hemelverschijnselen, over donder en bliksem, over de stormen, die ook zij kan neerzenden.

Artemis (Grieks: Άρτεμις) is een godin uit de Griekse mythologie, die overgenomen werd van Artemis van Efeze uit Anatolië. Zij behoorde daarna tot de twaalf goden van het Griekse Pantheon en is daar een dochter van de oppergod Zeus en Leto en tweelingzuster van Apollon. De Latijnse naam van Artemis is Diana.

Artemis is de godin van de jacht en ook godin van de maan. Haar oudste functie was die van heerseres over het wild, een godentype dat vooral in de gebieden van het Midden-Oosten zeer verbreid was, maar reeds Homerus beschrijft haar als de jachtgodin. Zij wordt afgebeeld met een zilveren pijl en boog (gemaakt door Hephaistos), met een hinde naast zich, en ook vaak met de maan. Soms is de maan op haar voorhoofd afgebeeld met twee kleine puntjes (de punten van de net nieuwe maan, die er ook uitziet als een boog). Vergezeld van haar nimfen doorkruiste zij de bergen en wouden van Arcadië en Lacedaemonië; van de dieren waren vooral de hinde en de beer haar geliefd. Andere attributen die bij Artemis horen zijn de gans, wilde honden en vooral op Delos ook de olijfboom. De bijnaam van Artemis is Dhelia, vernoemd naar het eiland Delos.

Maar Artemis is ook de godin voor de barende vrouw, hoewel zijzelf altijd maagd is gebleven. Maagd bleef zij uit vrije wil, waarvoor haar vader Zeus bovendien toestemming gaf. Haar priesteressen zijn dan ook ongehuwde vrouwen. Artemis werd vooral vereerd in het bosrijke Arcadia. Als maagd was ze ook de beschermgodin van de kuisheid.